Perz często zwalczany jest w polskich ogrodach. Posiada jednak ciekawe właściwości lecznicze, o których warto wiedzieć. Przeczytaj więcej o tym, dlaczego warto stosować kłącza perzu.
Charakterystyka i wygląd
Uważany przez wieki za pospolity chwast, perz jest wieloletnią rośliną rozłogową należącą do rodziny wiechlinowatych, która może urosnąć nawet do półtora metra. Nie bez powodu perz nazywa się zagłuszczycą, albowiem jest to chwast, które niełatwo się pozbyć z ogródka czy pola. Liczba odmian perzu może dochodzić nawet do 170. Pojedynczy osobnik perzu właściwego, pospolitego chwasta, może mieć system kłączy, ciągnący się nawet 100 metrów.
To, co dla rolnictwa jest problemem – tzn. długie kłącza perzu, w medycynie naturalnej jest pozyskiwane właśnie jako surowiec. Zanim więc wyrzucisz wyrwane kłącza, dowiedz się, co można z nimi zrobić.
Występowanie perzu właściwego
Perz właściwy jest rośliną wieloletnią z rodziny wiechlinowatych, którą spotkać można na każdym rodzaju podłoża – wyjątek stanowią tereny piaszczyste i suche. Występuje na ugorach i nieużytkach rolnych, a także w zaroślach i na brzegach lasów. Spotkać go można również w uprawie zbóż, kukurydzy, rzepaku, buraków, ziemniaków oraz truskawek, gdzie traktowany jest jako chwast.
Jest rośliną wiatropylną, kwitnącą w okresie od czerwca do września.
Właściwości perzu
W składzie kłączy perzu znajdziemy między innymi: olejki eteryczne, saponiny, sole mineralne i węglowodany, w tym mannitol i fruktany. Jednym z najważniejszych z fruktanów w kłączach perzu jest inulina. To bardzo cenny składnik, ponieważ jest prebiotykiem, a więc pobudza rozwój flory bakteryjnej w jelitach. Innymi słowy, inulina jest pożywką dla kultur bakterii, których nasz system trawienny potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania.
Z innych ważniejszych składników perzu warto wymienić również witaminę C oraz inozytol, który bywa nazywany witaminą B8. Inozytol ma wiele pozytywnych zastosowań – może poprawiać nastrój, ponieważ uczestniczy w syntezie neuroprzekaźników. Jest obecny również podczas syntezy hormonów (m.in. tarczycy) oraz jest składnikiem męskiego nasienia.
Na jakie schorzenia może pomóc perz?
W związku z tym, iż udokumentowano działanie perzu na układ moczowy, to jego stosowanie (np. w formie herbat) jest wskazana w przypadku zapalenia pęcherza moczowego czy występowaniu kamieni nerkowych. Perz pozwala na szybsze pozbycie się toksyn, ponieważ jest moczopędny. Należy jednak powstrzymać się od jego stosowania w przypadku niedrożnych dróg moczowych.
Kłącze perzu jest również wskazane dla diabetyków. Mogą je zażywać nie tylko w postaci naparów, ale także jako dodatku do sałatek czy innych potraw.
Perz obniża poziom cukru we krwi, pomaga również obniżyć poziom tzw. „złego” cholesterolu LDL. Niegdyś stosowano go powszechnie na wszelkie problemy wątrobowe i żołądkowe. Poza tym perz ma właściwości antybakteryjne i wykrztuśne, dlatego czasami sugeruje się go w przypadku napadów kaszlu, ale i podczas gruźlicy.
Jak odróżnić perz od trawy?
Na pierwszy rzut oka wygląda jak trawa, jednak wraz ze wzrostem zaczyna się od niej znacznie odróżniać. Pędy perzu są najczęściej trawiasto zielone i dorastają nawet do 150 cm wysokości. Każde źdźbło posiada długą i gładką łodygę, na której powierzchni można zaobserwować kolanka i międzywęźla.