Las w słoiku składa się z wielu gatunków roślin, zamkniętych w szklanym pojemniku. Oryginalna kompozycja po przejściu aklimatyzacji najczęściej nie wymaga podlewania, jednak zdarzają się gatunki, które należy nawadniać, kiedy podłoże przeschnie.
Dodatkowe zalety
Las w słoiku to doskonałe rozwiązanie dla osób, które nie mają dużego doświadczenia w opiekowaniu się roślinami. Pielęgnacja ozdoby nie będzie wymagała wiedzy dotyczącej potrzeb rozmaitych gatunków. Kompozycja zamknięta w szklanym naczyniu jest najczęściej po aklimatyzacji samowystarczalna.
Wybór stanowiska
Pamiętajmy, że nie należy ustawiać ogrodu w szkle w bezpośrednim nasłonecznieniu, gdyż energia słoneczna wpadająca do wnętrza naczynia wywoła tzw. efekt cieplarniany.
W przypadku poparzenia słonecznego, na liściach oraz na kępach mchu pojawią się niemalże natychmiast brązowe plamy i przypalenia. Jeśli nie dojdzie do katastrofalnych w skutkach poparzenia, w słoiku może wytworzyć się para wodna, która będzie osadzać się na ściankach naczynia, przez co kompozycja będzie wyglądać nieefektownie.
Jak więc znaleźć idealne miejsce? Dużo zależy także od tego jakie rośliny znajdują się we wnętrzu takiego ogrodu. Poniżej zestaw gatunków roślin wg wymagań świetlnych (od małych do dużych):
– rośliny zielne o zielonych, ciemnych liściach (paprocie, bluszcze, mchy)
– rośliny zielne o kolorowych liściach (fitonie, zroślichy, alokazje)
– ozdobne drzewka (siewki rodzimych drzew i krzewów, fikusy)
– rośliny z rodziny orchideowatych popularnie nazywane storczykami
– gatunki owadożerne (muchołówka, rosiczka)
– rośliny wodne
Należy więc dostosować stanowisko od gatunków zaaranżowanych roślin.
Co z podlewaniem?
Najważniejsza informacja jaką należy zapamiętać w tym miejscu to fakt, że w zamkniętym ekosystemie roślinnym istnieje zamknięty obieg wody, a więc generalnie jeżeli ogród zostanie po posadzeniu raz podlany nie wymaga już ponownego nawadniania. Zamknięte ogrody w szkle uchodzą za bezobsługowe właśnie dlatego, że po pierwszym podlaniu nie wymagają kolejnego.
Wilgoć pozostaje w glebie, a także wysyca powietrze i to właśnie z tego powietrza rośliny czerpią wodę niezbędną do życia. Woda ta skrapla się na ściankach słoja i z powrotem spływa do podłoża. Nadmierne podlewanie lasu w słoiku (albo jego nie podlewanie w ogóle w przypadku otwartych naczyń) to najczęściej popełniany błąd przez początkujących hodowców.
Otwierać czy nie?
Po posadzeniu roślin w ogrodzie w szkle musi ustalić się równowaga wodna i biologiczna w ogrodzie. Wyrównuje się wówczas poziom wilgoci w glebie i powietrzu, a rośliny ukorzeniają się w nowym podłożu. Okres ustalania się takiej równowagi, zwanej homeostazą trwa zazwyczaj około miesiąca do dwóch. W tym czasie ogród może mocno zacząć parować i kiedy to zauważymy warto jest go wtedy na trochę uchylić (aż do o czasu, gdy skroplona para wodna zniknie ze ścianek naczynia), bo daje nam tym znać, że wody ma wewnątrz w nadmiarze.
O powstawaniu pleśni i jej zwalczaniu dowiesz się z wpisu Pleśń w doniczce.
Co dalej?
Po ustaleniu się stanu równowagi ekosystemu w słoiku nie należy go ponownie otwierać. Po upływie czasu, starsze rośliny przyzwyczajone są do dużej ilości wilgoci w powietrzu. Mają więc cienką skórkę (która chroni je przed utratą wody), a ich liście są delikatne i wiotkie. W przypadku otwarcia szkła momentalnie wyparowuje z niego para wodna a rośliny tracą wodę ze swoich wrażliwych na zmiany tkanek.
Długotrwałe otwarcie lasu w szkle może więc powodować uszkodzenia roślin.
Przycinanie roślin
Konieczność przycinania roślin pojawia się tylko i wyłącznie, gdy słoik z lasem jest cyklicznie otwierany. W przypadku, gdy naczynie jest zamknięte, wewnątrz słoika tworzy się specyficzny skład gazowy o niskiej zawartości CO2, który powoduje zahamowanie rozrostu roślin i ich miniaturyzację. Wówczas nie ma potrzeby ani podlewania, ani przycinania miniaturowych sadzonek.