Jednym z najbardziej popularnym gatunkiem roślin owadożernych, chętnie uprawianych w domach, jest muchołówka amerykańska. Kolorowe blaszki liściowe, zakończone charakterystycznymi kolcami, wabią owady słodkim nektarem. Potem następuje kilkudniowy proces trawienia, dzięki czemu roślina jest zasilana w spore ilości azotanów.
Jak wygląda muchołówka amerykańska?
Muchołówka posiada liście dwojakiego rodzaju. Pierwszy z nich to charakterystyczne, zaokrąglone liście zakończone kilkumilimetrowymi kolcami, które utrudniają ucieczkę złapanej ofierze. Z zewnątrz pułapki są jasnozielone, a od środka czerwone lub różowe i wyposażone w kilka delikatnych włosków czuciowych, dzięki którym pułapka natychmiast się zatrzaskuje. Blaszka wydziela słodki nektar wabiący drobne owady.
Liście drugiego rodzaju to tzw. liście asymilacyjne, mają jasnozielony kolor, są wydłużone, lekko sercowate. W tych liściach przebiega proces fotosyntezy. Oba rodzaje liści tworzą niską rozetę. Natomiast biało-zielone, mało efektowne kwiaty muchołówki wyrastają na dość długim pędzie kwiatostanowym (25-30 cm). Pojawiają się latem.
Odmiany muchołówki
W sprzedaży dostępne są też, stworzone przez hodowców, odmiany muchołówki różniące się wielkością, kształtem i kolorem liści. Całkowicie czerwonymi liśćmi charakteryzuje się odmiana ‘Red Burgundy’. Zwartym pokrojem i czerwonymi w środku liśćmi pułapkowymi wyróżnia się odmiana ‘Red Green’. Odmiana ‘B52’ jest jedną z najwyższych w uprawie; ma czerwone w środku liście pułapkowe i długie, przyciągające uwagę kolce znajdujące się na ich krawędziach.
Do jednych z bardziej oryginalnych odmian należy muchołówka ‘Fire Mouth’, której liście pułapki są prawie całkowicie zielone, z krótkimi kolcami i lekko pofalowanymi brzegami. Ciekawą odmianą jest też muchołówka ‘Belzebub’, wytwarzająca liście-pułapki i duże, i małe, i poskręcane. Wartą uwagi, ładnie wybarwiającą się jest również odmiana ‘Akai Ryu’ o liściach pułapkowych czerwonych z obu stron, z zielonym brzegiem i czerwonymi kolcami.
Występowanie
Muchołówka amerykańska (Dionaea muscipula) to bylina, czyli wieloletnia roślina zielna, która w naturze występuje na terenach bagiennych w Ameryce Północnej, w Południowej i Północnej Karolinie. Są to miejsca, gdzie podłoże jest ubogie w substancje pokarmowe, ale też cały czas wilgotne. Aby móc rozwijać się w tak niesprzyjających warunkach, muchołówka musiała wykształcić specyficzny sposób pobierania substancji odżywczych; różni się więc wyglądem od typowych bylin, które uprawiamy w ogrodach, spotykamy w lasach czy na łąkach.
Działanie liściastej pułapki
Muchołówka wabi swym zapachem owady, które potem zatrzaskuje w liściach-pułapkach. Mechanizm zamyka się w mgnieniu oka, gdy tylko owad siądzie wewnątrz liścia-pułapki i dwukrotnie dotknie jednego z włosków czuciowych, albo dotknie dwóch włosków naraz w odstępie czasu 30 sekund. Potem roślina zaczyna wydzielać enzymy trawienne, które powodują rozkład owada, po czym wchłania potrzebne substancje pokarmowe.
Taki cykl, w zależności od wielkości owada, trwa kilka dni (przeciętnie 7, ale może przeciągnąć się nawet do 10 dni). Jeden liść może złapać i strawić nie więcej niż 4 owady, po czym zamiera bądź zmienia się w liść asymilacyjny.